Interviews: Nachtvlinders: ''Het voelt geweldig om weer voor mensen te mogen draaien''

Het einde van de corona-maatregelen is inmiddels een feit en de clubs zijn gelukkig weer geopend. Sinds de eerste lockdown in maart 2020, lijkt het leven voor veel mensen te zijn veranderd. Alles is veranderd. Het dragen van een mondkapje en het behouden van anderhalve meter afstand is inmiddels de normaalste gang van zaken. Iedereen heeft de periode in quarantaine en het leven met restricties op een compleet andere manier ervaren.

Eén ding wat zeker is, is dat het nachtleven erg heeft geleden de afgelopen tijd. Veel clubeigenaren, evenement-organisatoren, DJ's en barpersoneel hebben een lange tijd niet hun vak kunnen uitoefenen of zijn zelfs hun baan kwijt geraakt. Daarom hebben wij een paar Nachtvlinders vragen gesteld over hoe zij de afgelopen twee jaar zijn doorgekomen en wat er is veranderd sinds de clubs weer open zijn.

Mijn naam is Julia A.K.A. Sojuju, 31 jaartjes jong en sinds kort ook moeder. Momenteel woon ik in de omgeving van Utrecht. Voorheen heb ik lange tijd in Den Haag gewoond waar ik ook ben begonnen met DJ-en in 2014. Nu werk ik als projectmanager bij evenementen organisatie Vunzige Deuntjes en draai ik nog steeds af en toe een plaatje.

Hoe heb jij de afgelopen twee jaar ervaren als persoon?
De afgelopen twee jaar heb ik veel kunnen nadenken en herontdekken. Voordat de pandemie begon, was ik alleen maar aan het doorgaan; opeens sta je stil en heb je meer tijd om te reflecteren.

Wat voor invloed heeft de pandemie gehad op je werk als DJ?
Voor de pandemie draaide ik elke week maar op een gegeven moment dacht ik eraan om te stoppen met draaien. Ik had het namelijk allemaal al wel gezien en vond het prima zo. Tijdens de pandemie, toen ik verplicht moest stoppen, begon ik het draaien toch wel te missen. Wel had ik nu genoeg tijd om muziek te zoeken die ik nooit kon draaien op feestjes waar ik geboekt werd. Zo heb ik mijn muzieksmaak mogen herontdekken en besloot ik dat ik met een nieuwe sound door wilde gaan.

Hoe voelt het om weer voor volle clubs te kunnen draaien?
Het voelt geweldig om weer voor mensen te mogen draaien. Het geeft voldoening om mensen dans- en luisterplezier te geven.

Je merkt dat sommigen er echt aan toe zijn om weer bij elkaar te komen, te dansen, te genieten en sommigen die het juist niet meer missen en het wel fijn vinden om in het weekend lekker vroeg naar bed te gaan. Gelukkig mogen wij terug naar normaal, al vond ik stiekem wel fijn toen feestjes tot 1 uur 's nachts duurden en ik nog meer aan mijn weekend had. Volgens mij vonden meer mensen dat ook wel fijn. 

Richard Nazier (29 jaar), geboren en getogen Rotterdammer. Ik ben werkzaam geweest als programmeur bij clubs MONO en POING. Daarnaast ontwikkel ik een cultureel programma voor diverse instituten en stichtingen + organiseer ik sinds eind 2021 weer evenementen in eigen beheer genaamd The Function samen Andre Marques en Tim Wes. Ik ben de DJ.

Hoe heb jij de afgelopen twee jaar ervaren als persoon?
Als persoon heb ik de afgelopen twee jaar echt als een rollercoaster ervaren. Er viel veel weg, maar er lagen ook heel veel kansen. Kansen om op nieuwe manieren verbindingen en belevenissen te creëren. Ik heb in ieder geval niet stil gezeten in corona-tijd. Die optie was er voor mij ook niet. De afgelopen twee jaar heeft de strijder in mij nog meer naar boven gehaald en me wakker geschud over hoe comfortabel ik begon te worden in het werk wat ik deed.

Wat voor invloed heeft de pandemie gehad op je werk als programmeur, DJ en evenementenorganisator?
Het was constant schakelen. Dat klinkt negatief, maar dat heeft alleen maar voor positieve effecten gezorgd. Er zijn nieuwe relaties ontstaan doordat ik nieuwe werkvormen moest aannemen. De impact die ik voor de corona-tijd maakte en voor ogen had, moest nu op een andere manier. Dat zorgde voor veel uitdagingen, leermomenten en vooral heel veel geduld.

Ik heb afgelopen vrijdag gedraaid in Parallel; VANDALIZED heette die party. Dat was voor mij even een besefmomentje. Ik dacht toen van: 'Wauw, ik sta weer voor een crowd en ik kan mijn verhaal vertellen op de manier die veilig voelt voor me.' Het organiseren en programmeren deed ik in corona-tijd sowieso! Dus daar zit niet veel verandering in behalve dat de intensiteit wat hoger ligt nu.

Er is veel gebeurd in de afgelopen jaren. Ik merk zelf een shift in hoe mensen staan in het leven. De discussie tussen online en offline, wat is echt en nep, wat is waarheid en wat niet? Dat is meer gaan leven naar mijn idee. In mijn beleving zorgt het voor segmentatie, maar vanuit een helicopter-view kan ik zeggen dat het enigszins meer verbind. De rol van de nacht is daarin ook veranderd. In de zin van het faciliteren voor de verschillende geluiden. Een plek kan naar mijn mening niet één geluid vertegenwoordigen, dat is onmogelijk in een stad als Rotterdam.

Mijn naam is Zieshan en ik ben 25 jaar oud. Ik ben geboren en getogen in de stad Rotterdam. Ik werk inmiddels al 8 jaar in de horeca, waarvan 4 jaar bij restaurant Supermercado en bij club Superdisco als barman en allrounder.

Hoe heb jij de afgelopen twee jaar ervaren als persoon?
Aan het begin van de lockdown kwam het besef dat m’n leven even stil stond en ik had geen vooruitzicht op de toekomst. Op zo’n moment weet je niet wat je te wachten staat, maar je moet het maar accepteren en door gaan. Het maakt het extra lastig als heel je leven draait op de sector die haar deuren dicht moet houden. Tijdens de eerste lockdown was het all good want ik kwam net terug van een maandje Thailand en ik kreeg gelukkig doorbetaald. Ik heb het eerlijk gezegd zelf echt niet slecht gehad op gebied van sociale contacten. Ik zag gelukkig mijn collega’s gewoon nog vijf dagen in de week en heb door heel Nederland getourt. Het was een kwestie van elke dag proberen de dag door te komen en het beste ervan te kunnen maken.

Wat voor invloed heeft de pandemie gehad op je werk als bartender?
Toen we weer open mochten, leek het alsof alle problemen waren opgelost. Totdat we in oktober weer dicht moesten, maar dit keer was het anders. Het was koud, donker en daardoor rustig in de straten van Rotterdam. De zaak mocht enkel open voor take away en dit liep helaas niet zo goed. Na de ‘loze beloftes’ die het toenmalige kabinet aankondigde op tv, was ik er wel klaar mee. Het is niet dat ik de pandemie niet serieus nam, maar ik vond dat ze gewoon eerlijk naar ons moesten zijn over wat ons te wachten stond.

Ik ben en blijf een horeca- en nachtpersoon, ik haal er op de een of andere gekke manier erg veel plezier uit. De horeca mocht weer open vanaf 1 mei en dat was het moment dat mijn survival-mode weer aan ging. Het enorme tekort op personeel en bij de leveranciers was niet bij te houden. De tijd om nieuw personeel in te werken was er gewoon niet en we werden enorm in het diepe gegooid. Dit was ergens jammer, aangezien je merkte dat hierdoor de kwaliteit en service achteruitgingen. Na de drukke zomermaanden kwamen we bij elkaar om te reflecteren over de dingen die waren veranderd door de pandemie. Het team is nu stabiel en bestaat uit vloerpersoneel wat goed loopt, barpersoneel met de juiste instelling en een goed keuken team. Het is natuurlijk niet perfect, maar dat is geen enkele horecazaak.

Gelukkig mag de club Superdisco ook weer open en alle kids gaan weer helemaal HAM. De sfeer is denk ik wel hetzelfde gebleven als voor de pandemie, maar er zijn heel veel Tiktok nummers en dansjes aan toegevoegd. We zien dat er nog genoeg te ontdekken valt in het nachtleven voor de nieuwe doelgroep aangezien zij al die tijd niet uit konden gaan. Soms moet je jezelf wel inhouden omdat ze de bar-etiketten nog niet helemaal doorhebben, zoals de houding tegenover andere clubgangers, bartender, portiers, toiletdames en de DJ’s. Maar dit komt allemaal wel joh!