Sifan Hassan nam het op tegen de snelste vrouwen ter wereld en won. Met een historisch mooie finish schreef ze Nederlandse geschiedenis, door echt de allerbeste te zijn. Ze haalde de eerste gouden medaille in atletiek voor Nederland sinds 1992 op de 5000 meter. Daarna haalde ze ook op de 10.000 meter goud en op de 15.000 meter brons: Een prestatie voor in de boeken. Toch vinden sommige journalisten het nodig naar haar manier van spreken te refereren als “dat aanstekelijke brabbeltaaltje“. Om nadruk te leggen op hoe slecht haar Nederlands is, schreven ze zelfs “Excuus” als “Excoes” in een van haar quotes.
Sifan Hassan
Goud op de Olympische Spelen: een wereldprestatie die taal en cultuur overstijgt. Wat de eerste plek op de Olympische Spelen betekent, begrijpt iedereen. Dat mensen van kleur die uitkomen voor een voornamelijk wit land, alleen als eigen worden gezien na winst, is niet iets nieuws. Laatst nog na de finalewedstrijd van het EK voetbal, werden drie zwarte jongens racistisch bejegend op het internet. Maar dat ook na het binnenhalen van de hoogst haalbare prijzen, je nog steeds als brabbelaar weg wordt gezet? Twitter deed al goed z’n ding door te keer te gaan over een ingezonden brief in de Trouw: “… ‘onze’ Sifan Haddan – sinds 2013 Nederlands staatsburger – vraag ik … nu al haar energie te stoppen in de uitspraak van de Nederlandse taal. Spreken is zilver. Ook een mooie kleur toch?”.
Micro-Agressie
Het bespotten van hoe mensen Nederlands spreken is een veel voorkomende vorm van alledaags racisme. Fonetisch uitschrijven hoe “raar” iemand klinkt, of aanhalingstekens om het woord “onze” zetten, zijn micro-agressies. Hassan werkte dag en nacht naar wat veel experts een onmogelijk doel vonden: drie keer goud. Ze kwam adembenemend dichtbij. Deze letterlijke supervrouw heeft de Nederlandse atletiek weer op de kaart gezet. Ik vraag me af wat Wim Schotanus heeft bijgedragen aan de Nederlandse identiteit. Het zou niet uit moeten maken, want Nederlander zijn, gaat volgens hem duidelijk niet over wat je voor Nederland betekent. Sifan haalde namelijk de hoogst mogelijke winst op een wereldpodium. Toch omschreven ze haar in een krantenkop alsnog als een “raar mensje”. En voordat iemand zegt dat ze “zichzelf ook een raar mensje noemt”; een uitspraak context- en schaamteloos als clickbait gebruiken, is ook best zielig. Wanneer kan iemand zichzelf wel ècht Nederlander noemen? Want goud halen op de Olympische Spelen, is blijkbaar nog steeds niet goed genoeg.
