Artist to watch: Oykie

In de maand oktober hebben we Oykie gekozen als onze nieuwe artist to watch. De Amsterdamse rapper begon in 2021 met het uitbrengen van muziek. Sindsdien is het snel gegaan met Oykie: inmiddels heeft hij samenwerkingen met artiesten zoals Kempi, Eves Laurent, Architrackz, Bizzey en NAVI. Zijn jeugd bracht hij vanaf zijn negende tot zijn zeventiende door in Suriname. Daarna kwam hij in zijn eentje terug naar Nederland voor een beter leven. Hij had op dat moment totaal geen idee dat hij een muziekcarrière na zou jagen. Sterker nog: hij was op dat moment nog alleen maar bezig met het worden van een voetballer. Hoe is hij uiteindelijk een artiest geworden? Waarom verhuisde hij naar Suriname? Hoe ervaarde hij het overlijden van zijn vader? Allemaal vragen waar Oykie ons openhartig antwoord op gaf.

"Ik groeide op in De Pijp. Op de Van Woustraat om precies te zijn. Daar groeide ik op met mijn moeder en broer. Als kind wilde ik altijd voetballer worden. Mijn moeder kon goed zingen dus daar was ze thuis veel mee bezig. Ze draaide veel soul en gospel in huis. Op het moment dat YouTube een ding werd, zocht ik zelf veel muziek op. Voornamelijk de muziek van Michael Jackson. Mijn moeder is mijn grootste inspiratiebron geweest. Zelf rap ik melodieus en ik denk dat, dat sowieso door mijn moeder komt. Op die leeftijd vond ik het irritant dat ze steeds zong. Toen ik er later achterkwam dat ik zelf muziek wilde maken besefte ik dat ze mij veel heeft bijgebracht op muzikaal vlak. Ze zei toen ik jong was dat ik mee moest doen aan talentenjachten maar ik wilde er niks van weten. Als kind vond ik het luisteren van muziek altijd al leuk maar mijn liefde lag toch bij het voetballen."

"Mijn moeder wilde al langer naar Suriname dus ze besloot om daar een jaar te blijven met mij. Ze was heel lang niet in Suriname geweest dus dat was echt een droom voor haar. Ook omdat het voor ons niet makkelijk was in Nederland. Ze heeft mij opgevoed als alleenstaande ouder. Ik had het moeilijk in de eerste paar maanden. We zaten toen in een bejaardentehuis omdat we nog geen huis hadden. Ik heb toen veel heftige discussies met mijn moeder gehad omdat ik het echt zwaar had. We hebben veel gehuild samen. Mijn moeder vond het lastig om mij zo ongelukkig te zien. Na die drie maanden verhuisden we naar een echt huis. We kwamen toen in een woonwijk terecht waar veel kinderen woonden. In het begin speelde ik niet buiten. Dat vond ik op die leeftijd nog te spannend. Op een gegeven moment kwam mijn vijftien jaar oudere broer op vakantie vanuit Nederland. Hij maakte snel vrienden en via hem kwam ik in contact met andere mensen. Daardoor vond ik mijn draai in Suriname. Vanaf dat moment wilde ik ook niet meer terug naar Nederland."

"Rond mijn vijftiende. Op dat moment was ik al helemaal ingeburgerd in Suriname. Ik sprak de taal, voetbalde bij een club en had veel vrienden. Op mijn voetbalclub leerde ik een keeper van een andere club kennen via gemeenschappelijke vrienden. Zo werden wij vrienden en ik liet hem veel naar Nederlandse hiphop luisteren. Op dat moment was hiphop niet populair in Suriname. Er werd vooral geluisterd naar dubstep en house. Ik hield daar totaal niet van. Later begon hiphop steeds meer te leven in Suriname. Op dat moment bracht SFB, Reset The Levels uit. Ik was fan van dat project en kende echt alles uit mijn hoofd. Ze hebben mij echt geïnspireerd. Dat heb ik hen ook gezegd. Vooral Jandro vond ik echt hard. Die swag die hij heeft pakte me echt. De neef van mijn vriend begon net met produceren en zo begonnen we samen muziek te maken op zijn kamer. We wilden toen die autotune uittesten. Uiteindelijk begonnen we muziek te releasen op SoundCloud maar die nummers hoeven jullie niet te horen. Dat was bullshit haha."

"Uiteindelijk ging ik niet meer schrijven en vooral freestylen in de studio. Ik wilde het precies zoals Jandro en Ronnie Flex doen. Na veel oefenen begon ik het steeds meer onder de knie te krijgen. Mensen om mij heen vonden het tof wat ik deed. Toch schaamde ik mij om te zeggen dat ik muziek maakte. Voor mij was voetbal nog steeds mijn grootste ambitie. Later begon ik hier in Suriname met BK te werken. Hij produceert vandaag de dag voor Dylisa, JMANI en Kevcody. Met hem begon ik serieus te werken wat leidde tot mijn eerste release onder mijn eigen naam 'Kyo'. Dat was de eerste tune waarvoor ik mij toen niet schaamde maar ik wilde nog steeds voetballer worden."

"Ik kwam in mijn eentje weer naar Nederland op zeventienjarige leeftijd omdat ik een betere toekomst wilde. Mijn moeder heeft haar laatste beetje geld uitgegeven aan mijn vliegticket naar Amsterdam. Het was gek om op zo'n jonge leeftijd in mijn eentje terug te komen en te leven zonder ouders. Ik moest voor mezelf zorgen. Dat was wel zwaar. In die tijd ging ik echt slecht met geld om en ik moest mijn weg weer vinden in Amsterdam. Eenmaal terug kwam ik bij mijn broer te wonen. Ook in Nederland wilde ik achter mijn voetbaldroom aan. Dat terwijl mensen in Suriname voor mijn vertrek zeiden dat ik voor muziek moest gaan in Nederland. Qua muziek begon ik hier op nul. De eerste paar maanden dacht ik dat het niks zou worden hier in Nederland, maar dat wilde ik niet zeggen tegen mijn moeder. Ook miste ik haar en dat maakte het extra moeilijk. Ik kende hier verder ook niemand behalve mijn neef en mijn broer. Later zag mijn neef dat ik talent had voor muziek. Hij ging mij begeleiden en regelde studiosessies met andere artiesten. Uiteindelijk kwam ik in contact met mijn huidige manager Alex. Maanden later kwam mijn eerste echte release op Spotify en mijn eerste videoclip. Op dat moment kreeg ik het gevoel dat ik succesvol kon worden met muziek."

"Ik ging door met mijn leven en wilde er niet teveel bij stilstaan. Ook om mezelf te beschermen. Het deed pijn als er ik teveel over nadacht. Toch ben ik door deze gebeurtenis ook gegroeid als mens. Het lukt mij nu ook om het te accepteren. Nu denk ik zelfs: 'het is beter zo'. Het ging ook niet goed met hem. Hij leefde niet bepaald gezond en was niet vies van een drankje. Ik geloof erin dat hij zijn rust heeft gevonden en nu op een betere plek is."

"Zeker. Ik ben op dit moment bezig met het maken van mijn EP. Dit project gaat mijn carrière naar een volgend level brengen. Ik kan zeggen dat ik nu op zeventig procent zit in het maakproces. Het wordt een tape waarop ik verschillende muzikale kanten van mezelf laat zien. Er staan traptunes, afrotunes en lovesongs op. Het wordt iets wat jullie nog niet kennen. Ik ben ook niet bezig met catchy hitjes maken. De focus ligt op harde muziek maken. Mijn EP wil ik dit jaar nog droppen."

"Op dit moment niet. Ik zit nu bij Million Ways. Zijn doen mijn management en vervullen daarnaast de label-taken. Het gaat nu heel goed. We regelen zelf de financiën, distributie, content en de marketing. Er is een kans dat ik mijn eigen planning niet meer kan volgen als ik bij een label teken. Ik zou dan echt gek worden. We zijn wel van mening dat onze marketing beter kan. Dus daarin willen we ons ontwikkelen. Tegenwoordig gaat de marketing voor een groot deel via TikTok maar ik heb een hekel aan TikTok. Ik vind dat een moeilijk platform maar ik kan er niet meer omheen. We hebben daar veel discussies over gehad. Ik wil het wel doen maar alleen op mijn eigen manier. Ik wil niet corny overkomen op internet. Op dit moment merk ik dat mensen echt onder de indruk zijn van wat we neergezet hebben. Ze geloven niet dat we independent moven."