Tiffany Calver: een multi getalenteerde dj, radio host en label eigenaar

Tiffany Calver is zo iemand die furore maakt op meerdere fronten. Van schrijven tot aan interviewen en van dj-en tot aan A&R-werk. De Britse Tiffany Calver is een multitalent. Ze groeide op in het kleine dorpje Teford, dichtbij Birmingham alvorens ze op zeventienjarige leeftijd verhuisde naar Londen. Eenmaal in Londen ging er een wereld voor haar open. Ze werkte keihard voor hetgeen ze vandaag de dag bereikt heeft. Inmiddels heeft ze haar eigen show bij BBC Radio 1, haar eigen platenlabel No Requests en werkte ze met artiesten zoals Drake, Headie One en J Hus. Hoe heeft ze dit voor elkaar gekregen? Wij spraken Tiffany Calver over haar jeugd en haar stormachtige carrière als dj, radio host en label eigenaar.

"Telford is een erg kleine stad. De sfeer is een beetje te vergelijken met Peaky Blinders. Er heerst een conservatieve mentaliteit en sommige gevallen was het ook een racistische plek. Alles gaat erg langzaam in Telford. Toch deed iedereen gewoon zijn ding. Er was gewoon niet echt veel gaande daar. Als ik naar een feest of concert wilde, moest ik de trein naar Birmingham nemen. En als ik terugwilde moest ik wachten bij de McDonalds voor de laatste trein. Soms pakte ik de eerste trein in de ochtend terug naar huis."

"Ik zie het als een privilege dat mijn ouders mij hebben opgevoed met de tofste muziek. Mijn moeder kreeg mij toen ze negentien was. Ze was erg jong dus hiphop muziek was bijna een soort religie voor haar. Al mijn babyvideo's gaan gepaard met een hiphop-soundtrack. Geen van mijn vrienden kunnen zich daarbij wat voorstellen. Mijn ouders luisterden veel naar artiesten zoals SWV, Foxy Brown, Busta Rhymes, Tupac, Wu-Tang Clan en A Tribe Called Quest. We hadden ook helemaal geen salontafel maar draaitafels. Mijn moeder zegt eigenlijk dat mijn eerste woord woo-hah was doordat ik dat steeds hoorde bij Busta Rhymes haha."

"Hoe ga ik dit zeggen zonder gemeen over te komen? De mensen in Teford waren niet heel open minded als het ging over zaken zoals hiphop. Mensen luisterden vooral naar top 40 muziek. Daarom was het moeilijk om met mijn vrienden te praten over muziek. Met mijn vader kon ik altijd fijn praten over muziek. Ik keek ook veel op tv naar verschillende muziekshows die R&B en hiphop uitzonden. Dat was echt een passie die ik helaas niet kon delen in mijn witte omgeving. Op het moment dat hiphop steeds meer mainstream werd door films zoals Step Up, kon ik er ineens wel over praten met mijn vrienden."

"Ik wilde toen heel graag in Londen zijn. Een paar jaar daarvoor was mijn vader er ook heen verhuisd. Ik wist dat die stad mij zoveel kon bieden op het gebied van studie, stages, cultuur en kunst. In Londen waren er veel kansen voor mij. Ik wist mijn vader ervan te overtuigen om een twee-kamer appartement te nemen zodat ik bij hem in kon trekken. Het leek alsof ik met een huisgenoot woonde haha. Hij deed zijn ding en ik de mijne. Ik hoefde ook geen huur te betalen dus dat was top.

Eigenlijk wilde ik meteen gaan werken na de middelbare school. Ik heb mij last minute aangemeld voor mijn studie. Om eenlijk te zijn weet ik niet echt of het mij geholpen heeft. Tot op zekere hoogte misschien wel. Later kwam ik erachter dat ik samen met Headie One en Fredo op school zat. Destijds wist ik dat helemaal niet. Toen ik in Londen kwam liep ik stage bij verschillende plekken. Zo leerde ik veel mensen kennen. Op een gegeven moment ging ik artiesten interviewen. Door dat werk heb ik echt veel connecties opgebouwd. Als je geen connectie met de artiest zelf opbouwde dan was het wel met het team van een bepaalde artiest. Zo heb ik bijvoorbeeld nog goed contact met het label LVRN omdat ik tien jaar geleden Raury interviewde. Destijds waren ze nog niet zo groot. Vandaag de dag is het een miljoenenbedrijf."

"Ik heb op veel plekken gesolliciteerd. Ook bij Rinse FM, een radiostation uit Londen. In dat proces ben ik heel vaak afgewezen. Later heeft Rinse FM mij wel een baan aangeboden maar dat heb ik toen niet aangenomen. Ik maakte vroeger veel mixes op mijn computer en die zette ik online op SoundCloud. Op een gegeven moment zochten ze mensen bij Radar Radio. Ik stuurde wat mixes op en uiteindelijk mocht ik voor hen gaan draaien. Dat was de eerste keer dat ik gebruik kon maken van dj apparatuur. Ik had daar nog helemaal geen ervaring mee. Mijn show was op de vrijdagen. Daar leerde ik hoe ik moest mixen. Helaas zijn die nog steeds te vinden op het internet. Ik mixte echt slecht haha. Gelukkig waren er genoeg mensen die mij aanmoedigden om door te gaan. Er heerste een hele vriendelijke sfeer. Stormzy, AJ Tracey, J Hus en Dave zijn allemaal langsgekomen in die tijd. Dat was een geweldige tijd. We hebben zoveel plezier gemaakt."

"Op een gegeven moment kwam ik terecht bij NTS. Ik dacht voorheen dat je heel cool moest zijn om daar te zitten. Ik kreeg daar mijn eigen show. Daar was alles zelfvoorzienend. Ik regelde de gasten en de interviews zelf. Zo nodigde ik bijvoorbeeld Lancey Foux uit in mijn tijd bij NTS. Hij had maar één single uitgebracht. Ik was de hele dag bezig met wat er op dat moment gaande was in het hiphop landschap. Het was leuk om nieuwe artiesten een podium te geven.

Op het moment dat Charlie Sloth wegging bij BBC Radio 1, mocht ik zijn plaats overnemen. Ik kon het echt niet geloven. Nadat ik gesolliciteerd had en een pilot had gemaakt, mocht ik de positie overnemen. De studio had zoveel apparatuur en ik wist helemaal niet hoe al die gear werkte. Desondanks hadden ze toch vertrouwen in mij en in één keer had ik mijn droombaan op mijn 23e. Daar kwam veel druk bij kijken. Ook was ik de eerste vrouw en POC die de BBC Radio 1 show kreeg. Toch vond ik het belangrijk om verder te gaan met dromen. Ondanks dat ik mijn droombaan had."

"Ik was aan het draaien op een verjaardagsfeestje in Toronto waar hij ook aanwezig was. Op het moment dat mensen wisten dat hij er ook was, wilde iedereen ineens ook draaien. Toen ik erachter kwam dat hij er was besloot ik juist door te gaan met draaien en ik killde het. Drake was daar met Oliver El-Khatib en die kende ik al i.v.m. OVO Sound Radio. We werden voorgesteld aan Drake en hij feliciteerde mij met mijn nieuwe baan bij BBC Radio 1. Een paar dagen later begon hij mij te volgen op Instagram. We werden vanaf dat moment een soort van Instagram-vrienden. Hij is een groot fan van UK-hiphop en hij vroeg weleens wat er allemaal speelde in de UK qua muziek. Daarnaast is hij een groot fan van Fredo voor wie ik destijds dj'de. Drake wilde graag langskomen bij een van onze shows dus ik stuurde hem onze tourdata. Echter moest hij zelf optreden en toen vroeg hij of ik wilde openen voor hem. Het was mij niet duidelijk of hij het openen voor zijn hele tour bedoelde of alleen die show. Hij zei toen dat ik ook kon openen voor zijn hele tour. Op een gegeven moment tagde hij mij op zijn Instagram tourflyer. Ik kreeg daar zoveel reacties op. Mijn telefoon was roodgloeiend. Dat was echt een leuke ervaring."

"Ik heb het nummer opgezet en de A&R gedaan. Denk bijvoorbeeld aan zaken zoals feedback op de verses, versies heen en weer sturen en daarnaast zat ik ook in de videoclip. Eigenlijk zou het nummer zelfs 'Tiffany Freestyle' heten. Zo wilde Drake het noemen. Uiteindelijk was het, het plan om het op Headie's album te zetten. Het lukte Headie One echter niet om met een goede naam te komen. Het ging van 'Tiffany Freestyle' naar 'Tiffany Riddim'. Hij kwam op een gegeven moment met zulke rare namen waarin hij alledrie onze namen in de titel wilde verwerken. Uiteindelijk zei ik dat hij de werktitel van de beat aan moest houden en dus werd het 'Only You Freestyle'. Een tijd later heb ik J Hus en Drake ook weer bij elkaar gebracht om 'Who Told You' te maken. Nadat J Hus vrijkwam in 2019, bracht Drake hem on stage in de O2 Arena in Londen. Dat was een bizar moment. Van dat moment hadden ze het plan om Drake op een nummer van J Hus te laten springen. Toen J Hus 'Who Told You' had stuurde ik de demo door naar Drake en de rest was geschiedenis."

"De insteek met mijn label No Requests is dat ik artiesten vrij wil laten in hetgeen zij graag willen maken. Ik wil artiesten een safe space bieden zonder langdurige contracten. Ook geloof ik erin dat het belangrijk is om artiesten geen restricties op te leggen. De artiesten moeten vooral eerlijk zijn naar zichzelf. Onlangs bracht Bandokay zijn debuutalbum uit onder No Requests. Ik ben blij dat het uit is en ik ben supertrots op hem. Uiteindelijk proberen we onszelf en het proces niet te serieus te nemen met allerlei formules. Het gaat erom dat we plezier hebben en genieten van het proces. Nummer één hits zijn niet belangrijk voor mij."