Willem van der Od: Niet alles is voor ‘n ieder

Laatst zat ik met een homie van me in de auto, luisterden we naar G Herbo. Wat er in werkelijkheid gebeurde, was dat ik naar ‘m luisterde, en die homie van me hoorde hem gewoon. Opeens zegt die man: “Ik loev G Herbo, man. Lil Herb! hij is nep, man.” Ik zeg je eerlijk, ik reageerde niet eens. Het ongeloof hypnotiseerde m’n brain, like n*gga ben je yusu?! Het leek even alsof ik een outta body experience kreeg en dat moment vanuit een bird eye view ervaarde, gewoon hoe ik daar zo naast die kill in de waggie zat. Hoe loev je Swervo niet!?

De volgende middag zat ik even wat chaps te maken, toen dat moment ineens weer op m’n netvlies sprong. Ik had ook echt orgi niet gereageerd op dat moment zelf, dus hoe ik weer over die tori zat te denken, schoot de juiste reactie me opeens te binnen: niet alles is voor eenieder. Want weet je wat het is? Uiteindelijk zijn we allemaal anders. Allemaal lusten we andere dingen, loeven andere vrouwen, vrouwen onderling loeven op hun beurt andere mannen, we loeven allemaal andere kleding, kortom: we zijn allemaal op een ander model. Jouw model kan wel raakvlak hebben met dat van een ander, en dat maakt dat er vriendschappen en andere soort relaties kunnen ontstaan, maar eindstand heeft iedereen toch echt zijn of haar eigen model.

Een artiest zijn of haar kunst, want laten we niet vergeten dat poku in essentie kunst is, heeft in de etherische wereld ook raakvlak met bepaalde mensen. De nadruk in dezen ligt op “bepaalde”, omdat artiesten uiteindelijk ook bepaalde mensen zijn. In de zin van als de artiest zelf geen poku maakte, zou diegene zich net als iedere andere luisteraar ook gewoon aangetrokken voelen tot bepaalde artiesten. Not to say dat zij niet ook luisteraars zijn, maar ik bedoel meer dat we op een manier allemaal een bepaalde soort persoon zijn. Allemaal zijn wij uiteindelijk een levende conclusie die aantrekkingskracht ervaren met de dingen waar we raakvlak mee hebben. Want die homie van me bijvoorbeeld, die n*gga luistert naar Roddy Rich. Ik zeg je eerlijk, die man daar pakt me al helemaal niet. Het is niet eens dat ik hem slecht vind of iets, hij pakt me gewoon to-taal niet. En dat werd uiteindelijk ook mijn punt tijdens deze gedachtegangen, dat er geen “neppe” artiesten bestaan.

Echt waar, ik meen dit als ik het zeg. Er kunnen geen neppe artiesten zijn. Zodra je iets artistieks maakt ben je een artiest, en beter word je door hoeveelheid tijd je daarna aan die tori toewijdt. Nep bestaat niet, man. Het is uiteindelijk gewoon een kwestie van loeven, en daarom: niet alles is voor eenieder. Het is ook disrespect om te zeggen dat iemand “nep” is. Het is een beladen verwijt! Een zware takkie voor iemand die oprecht iets maakt en de ballen heeft om het met de wereld te delen. Als iemand serieus z’n best doet kan je niet zeggen dat die shit nep is. Als iemand niet yusu is. oké, maar als iemand dat wel is? Dat het niet pakkend is, of dat je het niet voelt… oké, maar nep? Laten we dat niet meer zeggen over artiesten vanaf nu.

In 2022 bewegen we respectfully, en houden we het gewoon op loev of loev niet. We kunnen wel rekening houden met klimaatverandering en sh*t, maar mensen moeten ook met meer respect door die libi gaan. Iemand nep noemen is not done, man. Vaak durven diezelfde mensen die zulke sh*t lukraak roepen niet eens een spreekbeurt te geven op skoro, dan wil je iemand nep noemen, niet zo toch!! You can’t knock the hustle.

Dus ik appte die n*gga van me met m’n reactie, anderhalve dag later. Ook echt dit hele verhaal, met hele onderbouwing, inclusief voorbeelden en sh*t. Ik gaf die man Bijbelse teksten via iMessage terwijl ik aan het chappen was. Eindstand reageert die man een uurtje later, zegt hij: “had jij die assi op je? ik kon het niet vinden, man”, terwijl ik precies op dat moment een lekkere hijs nam, nek je die? Die lange hijs? Groooooot hijsen! Goede Marokkaanse hasj! Die sh*t brengt inzichten, man. Forreal forreal.