Waarom duurt de Sanda Dia zaak zo lang?

Het is inmiddels langer dan twee jaar geleden dat een studentendoop bij vereniging Reuzegom, in België, de dood werd van Sanda Dia. Tijdens een ontgroeningsritueel dat langer dan 24 uur duurde, werd Sanda in hartje december opgedragen uren buiten in een put te staan. Hierbij moest de student visolie drinken, muizen eten en liters alcohol drinken, zonder water of behoorlijk voedsel. Dit allemaal, terwijl zijn medestudenten op hem plasten. Daarnaast werd hem opgedragen de kop van een levende paling af te bijten en om te zwemmen in een ijskoude beek.

De 20-jarige Sanda overleefde de doop niet. Hij overleed in het ziekenhuis aan onder andere een te hoog zoutgehalte in zijn bloed, afkomstig van de liters visolie. Het weerzinwekkende verhaal ging meteen viraal, maar tot slot is er nog geen enkele concrete beslissing gemaakt in de rechtszaak. Waarom duurt het zo lang? En hoe zit het met de achttien Reuzegommers die verdacht worden van onterende behandeling, toediening van kwalijke stoffen en onopzettelijke doding?

Het tragedie in Leuven vormt al sinds dag één een zaak vol onduidelijkheden en vertragingen. De studenten in kwestie zijn allemaal kinderen van ouders met hoge posities op de arbeidsmarkt, zoals rechters, advocaten en artsen. Deze maatschappelijke positie wordt continu gebruikt om het rechtsproces en alles wat daarbij komt kijken, te vertragen. Veel van deze ouders waren vroeger immers zelf lid van Reuzegom. Het begon al met de sancties die opgelegd werden door de universiteit, KU Leuven. In de eerste maanden na de Sanda Dia zaak, ontving KU Leuven veel backlash voor de milde straffen die de achttien studenten, aanwezig bij de doop, hadden gekregen. De groep kreeg in eerste instantie namelijk de opdracht een essay te schrijven, evenals een maatschappelijke taakstraf van 40 uur.

Gezien het feit dat er een student was overleden tijdens de doop, werd dit niet als passende straf gezien. Niet door het volk, maar vooral niet door de vader van Sanda, die zich continu afvroeg of de 'universiteit andere beslissingen had genomen, als zijn zoon geen Sanda, maar Jan Peeters had geheten en hooggeplaatste vrienden had'. Na de ophef besloot de universiteit opnieuw onderzoek te doen naar de betrokkenheid van de achttien studenten, waarna zij alsnog geschorst zijn. Wat betreft de rechtszaak, wil het echter niet opschieten.

Sinds het trieste verhaal gepubliceerd werd, circuleert de hashtag #JusticeforSanda op social media, maar er is nog steeds geen gerechtigheid voor Sanda Dia. De laatste -en eerste inhoudelijke- zitting was op 20 juli, ruim 2,5 jaar na Sanda's dood. De zitting was hiervoor meerdere malen uitgesteld, zoals vorige maand toen advocaat Joris van Cauter een wrakingsverzoek indiende. Een wrakingsverzoek wordt ingediend als een advocaat het gevoel heeft dat een rechter partijdig is. Sanda's vader had een dag vrij genomen om de zitting bij te wonen, maar stond binnen vijf minuten alweer buiten. Door het wrakingsverzoek werd de zitting namelijk weer een maand uitgesteld. Het verzoek werd uiteindelijk afgewezen wegens een gebrek aan bewijs. Inmiddels is er dus een zitting geweest, maar ook hier is niets concreets uitgekomen.

Allereerst was deze zitting alleen om te bepalen of er überhaupt genoeg bewijs is om de zaak door te verwijzen naar de correctionele rechtbank. Deze beslissing zou eigenlijk in september 2020 al gemaakt worden, maar toen werd de zitting uitgesteld omdat vijf betrokken partijen aanvullend onderzoek wilden doen. Het was toen al erg opvallend dat dit verzoek pas twintig maanden na de start van het proces ingediend werd. Nu zal er op 5 augustus besloten worden of er genoeg bewijs is of dat er aanvullend onderzoek gedaan moet worden. Er zal dus ook pas op 5 augustus meer informatie beschikbaar zijn over welke Reuzegommers uiteindelijk voor de rechter moeten verschijnen.

Ben je niet bekend met het verhaal van Sanda Dia? Lees hier een volledige reconstructie van zijn laatste uren.