Interview: Dopebwoy's definitie van succes

Ergens in Almere zit Dopebwoy in z’n eigen studio. De naam van z’n label ‘Forever Lit’ hangt boven de booth. Een hek dat op afstand geopend kan worden, schermt hem af van de buitenwereld. Dit is zijn domein. Een plek waar hij zich bezighoudt met hetgeen wat hij het liefst doet: muziek maken. Zijn computer staat aan en tussen de telefoongesprekken door, legt hij zijn hand aan een productie waar hij mee bezig is.

Voor iemand die net een album heeft uitgebracht met de titel ‘Turbulentie’, oogt Dopebwoy kalm en bedachtzaam. Z’n muziek gaat over het etaleren van behaalde successen en komt het best tot z’n recht tijdens het nachtleven. Iets wat tijdens de pandemie van de afgelopen jaren abrupt tot een halt geroepen werd. Dopey ging van een volle agenda, naar een enkele show per maand. ‘Van veel weg zijn, ben je ineens veel thuis,’ legt hij uit. ‘Je gaat veel nadenken omdat je met jezelf bent. Het was een groot besefmoment omdat ik uit die run kwam. Ik heb veel gerust en meer tijd gemaakt voor mensen waar ik eerst geen tijd voor had.’

De situatie van de afgelopen jaren had niet alleen invloed op z’n sociale leven, maar is volgens Dopebwoy ook terug te horen op z’n nieuwe album. ‘Vroeger ging ik na shows vaak naar de studio of schrijverskampen. Bij het vorige album ‘Hoogseizoen’ zat ik meer in die partylife. Bij ‘Turbulentie’ was dat minder door corona. Ik moest meer nadenken over de scenario’s die ik had meegemaakt. Het was dieper in mezelf graven, terwijl het eerst automatisch ging. Ik vertel alles nu gedetailleerder. Nu zijn het iets diepere tunes dan normaal.’

Een duidelijk voorbeeld van deze verandering is de track ‘Hoofdpijn’. Nog nooit hoorde je Dopebwoy zo eerlijk over een relatie met een vrouw. Vrouwen spelen namelijk vooral een bijrol in zijn muziek. Op ‘Hoofdpijn’ is het anders. ‘Ik werd uitgedaagd door John Ewbank,’ legt hij uit. Dopebwoy had een studiosessie met Avedon om aan ‘Turbulentie’ te werken en ontmoette daar één van de grootste producers van ons land. ‘We gingen babbelen en elkaars muziek laten horen. Hij hoorde wat nummers en vroeg me of ik ook een liedje kan maken voor een dame.’

Een nummer voor een dame is gelukt, maar een ander vaker voorkomend thema in Dopebwoy’s muziek is alsnog het nummer in geslopen, namelijk: vertrouwen. Op ‘Hoofdpijn’ is het duidelijk dat de dame in kwestie niet te vertrouwen is. Op ‘Love Emoji’s’ praat hij over vrienden die niet echt z’n vrienden zijn. ‘Dat komt met die fame shit,’ legt hij uit. ‘In mijn ogen ben ik best wel een normale jongen, maar ik vergeet vaak hoe mensen die me niet kennen naar me kijken. Dat is ook nieuw voor mij. Ik ga me steeds meer beseffen dat ik een artiest ben en ga me ook meer als een artiest gedragen. Misschien is iemand met je omdat hij écht met je is, maar dat ga je er niet snel uit kunnen halen. Het hoort bij de fame en ik kan het niet veranderen. Uiteindelijk heb ik erom gevraagd.’

Of ervoor gewerkt. Het succes van Dopebwoy komt namelijk niet uit de lucht vallen. Meer dan tien jaar gonst z’n naam rond in de muziekindustrie. In de beginjaren voornamelijk als producer. Toen Dopebwoy ‘Selecta’ uitbracht, werd het duidelijk dat er ook als vocalist rekening met hem gehouden moest worden. Z’n carrière is altijd een zoektocht geweest naar de juiste balans tussen de rappende Dopebwoy en de producerende Dopebwoy. ‘Ik zeg je eerlijk. Ik was lui, man,’ zegt hij lachend wanneer hij gevraagd wordt naar het feit dat hij niet geproduceerd heeft op dit album. ‘Eerst heb ik mezelf moeten bewijzen met rap. Dat lukte. Tijdens ‘Cartier’ lag het ongeveer gelijk qua level waar ik zat als vocalist en producer. Voor ‘Turbulentie’ moest ik die rapshit echt omhooghalen.’

‘Bij m’n volgende album ga ik écht m’n tijd nemen. Het wordt een album met alleen maar buitenlandse featurings en ik ga ook weer meer zelf produceren.’ Terwijl z’n nieuwe album slechts een paar dagen uit is, zit Dopebwoy’s hoofd al bij het volgende album. ‘Eigenlijk ben ik al begonnen. Het moet zo internationaal mogelijk zijn. Niet dat ik Engels ga rappen. Ik blijf wel Nederlands rappen. Met ‘Cartier’ heb ik al de hele wereld bereikt, terwijl het Nederlands is. Als ik dit al kan bereiken met wat ik nu doe, ben ik cool.’

Naast het maken van z’n nieuwe plaat is Dopebwoy ook druk bezig met z’n eigen label. Z’n album ‘Hoogseizoen’ was de eerste plaat die hij uitbracht onder zijn ‘Forever Lit’ imprint. Tot op heden is hij de enige artiest op het roster, maar daar gaat verandering in komen. ‘In het begin was ik nog niet ready om anderen te signen. Nu merk ik dat ik steeds groter word en mijn platform groeit mee.’ Volgens Dopebwoy is het nu het moment om uit te breiden. ‘Ik praat momenteel al met artiesten. Niet dat ik ze sowieso ga tekenen, maar ik houd ze in de gaten. Ik check hun tunes en ik help ze waar nodig. Mocht het zo zijn dat ze hier aansluiten, dan weet ik dat het puur is.’

Aan alles merk je dat Dopebwoy volwassener wordt. Z’n stappen zijn afgemeten en hij denkt meer na over wat er komen gaat, dan wat er geweest is. ‘Ik heb lang gechilld. Nu merk ik dat life serieus begint te worden,’ legt hij uit. ‘De gesprekken die ik voer worden serieuzer. Het gaat niet meer over uitgaan, maar over zaken en investeren. Ik sta nu anders in het leven. Ik ben verstandiger met geld op het gebied van kleding. Nu haal ik bijvoorbeeld liever een vaas voor in m’n huis. Ik lees tuinboekjes.’ Dopebwoy heeft kortgeleden een huis gekocht en erover praten brengt een glimlach op z’n gezicht. ‘Dat ik een eigen huis heb gekocht en erin woon, maakt me trots. Ik ben blij met hoe mijn leven verloopt. Ik werk en doe mijn ding.’

Dopebwoy’s leven is beter dan ooit. Z’n netwerk reikt van de grootste artiesten van eigen bodem, maar gaat ook ver over de grens. Hij heeft internationale successen als producer, maar ook als artiest leerde de wereld hem kennen. Dit alles op eigen kracht. ‘Zo zie ik succes. Dat het groter is dan mezelf,’ geeft Dopebwoy als zijn definitie van succes. ‘Succes is dat ik heb kunnen bewijzen dat ik kan doen wat ik leuk vind en tegelijkertijd mensen goed kan zetten, omdat ik het op een hoog niveau doe. Ik verdien ermee, ik zie de wereld en ik kan mensen helpen.’