De top 10 US/UK albums van het jaar

December staat ieder jaar weer volledig in het teken van kerstbomen en een planning zoeken voor oud en nieuw, maar het allerbelangrijkste zijn natuurlijk de eindejaarslijstjes. Spotify Wrapped brengt jouw persoonlijk eindejaarslijstje al in beeld om mee te kunnen flexen - nu is het aan ons om te pronken met onze muzieksmaak. Eerder dit jaar presenteerden we al wat we de beste albums tot dan toe vonden. Deze buitenlandse albums verdienen volgens ons absoluut ook een plekje in de lijst.

Qua nieuwe artiesten was dit het jaar van Central Cee. Toen hij in 2020 'Day in the Life' dropte begon het balletje te rollen en in 2021 leek hij zijn plek aan de top al geclaimd te hebben. Het komt niet vaak voor dat een nieuwe artiest (independent) doorbreekt met zo een compleet plaatje.

'Wild West' staat vol met bangers op drill beats, maar het mist de rauwheid om het echt drill te noemen. Met 'Commitment Issues' maakt hij goed gebruik van zijn populariteit bij het vrouwelijk publiek, terwijl hij met '6 For 6' en 'Pinging (6 figures)' juist de drill formule goed uitvoert. 'Wild West' is een sterk debuut, maar aan alles is duidelijk dat er bij Central Cee meer in zit.

Een naam die je misschien niet zo vaak voorbij ziet komen. Maxo Kream gaat echter al een tijdje mee en staat bekend om zijn kenmerkende Texas sound. Op 'Weight of The World' geeft hij zijn carrière de diepgang die het verdient. Onderwerpen zoals opgroeien in een drugswereld en je weg daarin vinden blijven natuurlijk altijd terugkomen, maar juist onderwerpen zoals zijn neef die zelfmoord pleegde of zijn vriend die vast zit met een miljoen borg, maken het interessant.

Met featurings als o.a. A$AP Rocky en Tyler the Creator laat hij zien dat hij ook een sterrenensemble bij elkaar kan toveren. De uitzonderlijk goede productie (het album is volledig gemastered door Mike Dean) gecombineerd met de manier hoe hij zweeft over de beats zorgen ervoor dat het een project is waar je dagenlang naar kunt luisteren.

Headie One is een van de grootste sterren die onze westelijke eilandburen te bieden heeft. Hoewel hij zich het comfortabelste voelt op drillbeats, neemt hij steeds vaker een stap buiten zijn comfortzone. Je hoort dat hij per project beter en beter wordt.

Net als elk project zijn er een paar uitstekers qua streams, bij dit project zijn 'Cry' en '2 Chains' dit. Juist de tunes die wat minder hoog staan qua cijfers, zijn echter wat dit project goed maakt. Zo zijn de laatste vier tracks een goed voorbeeld van ondergewaardeerde tunes, die het project completer maken. Want effe eerlijk; 'Long Knight in Knightsbridge' is een perfect voorbeeld van hoe hard moderne classics gesampled kunnen worden.

Summer Walker heeft een loyale fanbase en raakt met haar teksten de harten van iedereen die weleens in een... 'sticky situation' heeft gezeten. Het hele album gaat over haar (ex)relatie met producer LondonOnDaTrack, waarmee ze ook een kind heeft. Zo exposed ze hem over het feit dat hij niet zelf produceert en dat hij niet voor zijn kinderen zorgt. En hoevaak is het in de geschiedenis voorgekomen dat een R&B-album wordt gebruikt om iemand te dissen?

Tracks als 'Bitter' en '4th Baby Mama' zijn doelgericht en ze wilt dat iedereen weet over wie en wat ze het heeft. Een verse van Lil Durk, een beat van The Neptunes, een peptalk van Cardi B en zelfs meegenomen worden in een gebed van Ciara; 'Still Over It' heeft alles wat een goed album maakt.

Als je Westside Gunn nog niet kent: geen haast. Sommige muziek is nou eenmaal tijdloos. Griselda Records, zoals zijn kamp heet, brengt de rauwheid van hiphop uit de jaren '90 terug met een moderne en flamboyante flair. "Cureren" is een woord die vaak gebruikt wordt om de werkwijze te omschrijven; projecten worden samengesteld uit onder andere prachtig samplegebruik en fragmenten uit kunstveilingen en modeadvertenties. 'Hitler Wears Hermes 8: Side B' spant echter de kroon van alle 8 andere delen.

Een menig hiphopfanaat kan niks anders dan warm worden van dromerig doch rauwe tracks als 'TV BOY' of 'Why I do em Like that'. Tracks met goed uitgekozen featurings als Tyler the Creator, 2Chainz, Jay Electronica of mede-Griseldaleden Benny the Butcher & Conway The Machine geven iedereen de ruimte om een memorabele bijdrage te leveren. Westside Gunn laat zien dat hij naast een rapcarrière prima een rol als A&R zou kunnen invullen.

Een van de meest besproken albums van het jaar, van een van de grootste artiesten van de afgelopen tien. 'Certified Lover Boy' is Drake's zesde studioalbum en laat horen hoe comfortabel muziek maken is geworden voor Drake. Alles wat hij aanraakt veranderd in goud. Zonder moeite laat hij het leven van een van de succesvolste rappers ooit herkenbaar lijken voor iemand die een 9 tot 5 werkt of op school zit.

CLB is het ultieme Drake formule album. Voor elke soort Drake luisteraar, staat er wel een tune op. Rappende Drake laat zich zien op 'Champagne Poetry' en 'The Remorse', terwijl hitjes Drake op 'Girls like Girls' en 'Way 2 Sexy' naar voren komt. Hij heeft zelfs met 'Fair Trade' misschien een van zijn hardste albumtracks gedropt sinds 2016. Hoewel het een goed album heeft Drake zijn eigen lat zo hoog gelegd, dat het als album een beetje teleurstellend is vergeleken met zijn eerdere werk. Niettemin blijft Drake een fenomeen waarvan we hopelijk nog jaren van kunnen genieten. Hopelijk neemt hij voor zijn volgende album de artwork wel weer serieus.

Dat Kanye de koning is van album rollouts, is al jaren bekend. Na 'Jesus Is King' was het echter voor veel mensen even aankijken of Kanye het nog in zich heeft, om volledig Kanye te gaan. De rollout van 'Donda' had gelukkig alles van een Kanye-achtige rollout. Gevulde stadions, album delays en een sales war met Drake die gevoed werd door hun lopende beef. Toch leek 'Ye last te hebben van hetzelfde als Drake: de extreem hoge lat die ze hebben gelegd.

Begrijp het niet verkeerd; beide albums zijn briljant en van hoge kwaliteit. 'Donda' werd mede dankzij de verschillende versies die tijdens de listening party's een album waar je in meegroeide. Tijdens elke show klonk het album compleet anders en werden er featurings afgehaald en toegevoegd. Met de toevoeging van The Weeknd aan 'Hurricane' is het een track geworden waar je zelfs na de 100e keer luisteren kippenvel van krijgt. 'Moon' klinkt alsof je aanklopt op de poorten van de hemel en voor velen is 'Come to Life' de mooiste Ye tune sinds 'Runaway'. Het is ook lang geleden dat een gastfeaturing zo hard is gekomen op een Kanye tune als hoe Fivio Foreign komt op 'Off the Grid'.

Toch mist er iets aan het album wat zijn vorige albums zo meeslepend maakte. Misschien is het de manier waarop het album getracklist is of misschien is het het gebrek aan een artwork die voor een bepaalde ambiance kan zorgen. De kans dat we ooit nog een album als 'My Beautiful Dark Twisted Fantasy' krijgen wordt steeds kleiner, maar gelukkig is aan alles duidelijk dat je prachtige muziek maken niet kan verleren.

Als je het neefje bent van Kendrick Lamar, heb je grote schoenen om te vullen. Baby Keem trekt zich hier echter niks van aan en bouwt op zijn eigen tempo aan zijn carrière. Na zijn 2019 release 'DIE FOR MY BITCH' waren veel mensen al bewust van de groottes die Baby Keem zou kunnen bereiken, maar was er nog geen zekerheid. Met 'The Melodic Blue' heeft Baby Keem alle twijfelaars in een klap weggevaagd.

Schommelend tussen serieuzere teksten dan normaal en de komedische teksten waar we al gewend aan zijn geraakt, laat Keem zien dat het bij hem om meer draait dan de lyrics alleen. Het totaalplaatje is belangrijk voor hem en hij laat graag zien hoe veelzijdig hij is. Met een herkenbare stem, charisma en opvallende videoclips zorgt hij ervoor dat je hem na 1x luisteren niet snel vergeet, terwijl hij vroeger juist meer op de achtergrond trad en de muziek liet spreken. Wat misschien nog het interessantste is? Bijna alles is zelf geproduceerd. Dat betekent echter niet dat hij te trots is om hulp in te schakelen van andere producers: zo zijn onder andere Nederlanders Roselilah en Outtatowntobias te horen op 'family ties', de gigantische hitsingle met Kendrick Lamar waarvan we niet kunnen wachten om hem live te horen op een festival.

Tracks als 'lost ones' en 'range brothers' met respectievelijk Brent Faiyaz en Kendrick Lamar als featuring doen het goed op TikTok terwijl we op 'scapegoat' voor het eerst kennis leren maken met Hykeem Carter. Want de man achter de muziek komt alsnog met de nodige vraagtekens - vraagtekens die in de glansrijke toekomst van Baby Keem ongetwijfeld beantwoord worden.

Zonder dat velen het doorhebben, is Tyler the Creator ook al meer dan tien jaar on top of the game. Compleet in zijn eigen lane, is Tyler een goed voorbeeld van een artiest die mee is gegroeid met zijn publiek. Als je de heftige teksten en tracks op 'Bastard' en 'Goblin' vergelijkt met de kalmerende producties op 'Flower Boy' en 'Igor', is het moeilijk om te geloven dat je naar dezelfde artiest luistert. En net wanneer je dacht dat hij na zijn Grammy-awards niks meer te bewijzen had, komt hij met 'Call Me If You Get Lost' en klinkt hij hongeriger dan ooit.

Het project, dat volledig gehost wordt door mixtape icoon DJ Drama, zit bijzonder goed in elkaar. Logisch ook, want juist de sterke artistieke visie van Tyler is waar hij zichzelf al jarenlang mee onderscheidt. Elke track is zelf geproduceerd, geschreven en uitgevoerd en de featurings zijn uitgekozen op basis van visie in plaats van hype of streams. Wie had ooit gedacht dat Tyler ooit een hit met NBA Youngboy zou hebben? Of een keiharde streetsweeper als 'LEMONHEAD' met 42 Dugg?

Hij maakt gebruik van de sounds die voor hem ondertussen kenmerkend zijn, maar toch voelt 'CMIYGL' niet saai of te erg in zijn comfortzone. Sterker nog; het voelt als het ultieme Tyler album, waarop het rebelse en jeugdige van zijn eerdere albums perfect samenkomt met de dromerige producties van zijn meest recente. Gaat Tyler back-to-back Grammy's winnen?

Het kan ook niet anders dat Dave hoog in iedereens eindejaarslijstje zit. Dave heeft zowat alles gewonnen wat er te winnen valt qua muzikale prijzen in de UK en haalt jaarlijks miljoenen streams binnen zonder mee te doen aan hypes en trends. Met een debuutalbum als 'Psychodrama' zijn de verwachtingen hoog, maar Dave trekt zich er niks van aan en laat zien dat een stap hogerop niets meer dan logisch is. 'We're All Alone In This Together' is een album waar we er niet veel meer van krijgen anno 2021; maatschappelijk betrokken, sonisch kloppend en veelzijdig.

En juist in een tijd waar polarisatie en sociale ongelijkheid op ongekende hoogte is, is een album als dit broodnodig. Dave gebruikt zijn muziek om op een genuanceerde manier problemen te adresseren als het immigratiebeleid en racisme, terwijl hij tegelijkertijd een kloppend en goed te consumeren album neerzet. Weinig artiesten kunnen zelfreflectie verkopen op een manier die niet alleen commercieel goed werkt, maar ook dieper gaat dan wat doorgezaagde motivational quotes.

Wat een album goed maakt, kan iedereen voor zichzelf invullen. Het kan echter niet ontkent worden dat de balans van een album belangrijk is. Dave laat goed zien dat hij hier bewust van is door makkelijk consumeerbare tunes als 'Clash' te counteren met emotioneel beladen, lange betogen als de tien minuut durende 'Heart Attack' of 'Both Sides of a Smile'. 'We're All Alone In This Together' is een album wat je op repeat kunt hebben en elke keer weer iets nieuws van kunt leren. Een album, die terecht de boeken in zal gaan.

Gezien de hoeveelheid muziek die er dit jaar gedropt is, konden we niet alles verwerken in onze Top 10. Deze albums verdienen echter ook zeker wel een mention in de lijst:

J Cole - The Off-Season
Fredo - Independence Day
Doja Cat - Planet Her
D-Block Europe - Home Alone 2
Shordie Shordie & Murdabeatz - Memory Lane
Young Thug - Punk